βάραθρο

βάραθρο
το (AM βάραθρον, Α και βέρεθρον και βέθρον)
1. βαθύ χάσμα γης
2. όλεθρος, καταστροφή
αρχ.
1. είδος γυναικείου κοσμήματος
2. μεγάλος και βαθύς λάκκος στην Αθήνα, όπου έριχναν τους καταδικασμένους σε θάνατο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Οι τ. βέρεθρον (< *gwer--) και βάραθρον (*gwr--) —αντί *βάρεθρον, με εξακολουθητική αφομοίωση του -α- σε -ε- αποτελούν μεταπτωτικές βαθμίδες δισύλλαβης ρίζας (*βερη-), η οποία εμφανίζει και μονοσύλλαβη μορφή *gwer- «καταπίνω, καταβροχθίζω» (πρβλ. βορά, λατ. gurges «δίνη», vorāre «καταβροχθίζω, καταπίνω»). Εξάλλου ο τ. βέθρον < *βέρθρον ή *βρέθρον, με ανομοιωτική σίγηση του -ρ- < βέρεθρον, με συγκοπή του –ε- (πρβλ. πέλεθρον > πλεθρον)].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • βάραθρο — το 1. χάσμα γης, απόκρημνη χαράδρα: Οδρόμος είναι πολύ επικίνδυνος γιατί περνάει πλάι από ένα βάραθρο. 2. μτφ., καταστροφή: Η παγκόσμια οικονομία βρισκόταν μπροστά σε οικονομικό βάραθρο …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • καιάδας — Βάραθρο που βρισκόταν κοντά στην αρχαία Σπάρτη. Σε αυτό έριχναν τα πτώματα των καταδικασμένων σε θάνατο κακούργων και τους αιχμαλώτους πολέμου. Ορισμένοι τον ταυτίζουν με τους Αποθέτας, όπου οι Σπαρτιάτες πετούσαν τα ανάπηρα ή καχεκτικά βρέφη. Η… …   Dictionary of Greek

  • ελικώνας — I Μυθολογικό πρόσωπο. Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, ο Ε. ήταν αδελφός του Κιθαιρώνα, αλλά τα δύο αδέλφια είχαν εντελώς αντίθετο χαρακτήρα. Ο άπληστος και πλεονέκτης Κιθαιρώνας, αφού σκότωσε τον πατέρα του, έριξε με ύπουλο τρόπο τον πράο… …   Dictionary of Greek

  • ευρυβέρεθρος — εὐρυβέρεθρος, ον (Μ) αυτός που έχει ευρύ και βαθύ βάραθρο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευρυ * + βέρεθρον «βάραθρο»] …   Dictionary of Greek

  • χάος — Είναι η αντίληψη για τα πρωταρχικά στοιχεία, που υπήρχαν πριν από τη δημιουργία του κόσμου. Για τους Βαβυλώνιους, τους Αιγύπτιους, τους Φοίνικες, και τους Εβραίους, το πρωταρχικό στοιχείο είναι το νερό. Πραγματικά, σύμφωνα με την Αγία Γραφή… …   Dictionary of Greek

  • -θρο(ν) — το επίθημα θρο(ν), όπως και το θηλ. θρα, εμφανίζει αρκετά μεγάλη παραγωγικότητα στην Αρχαία, Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική. Το θ τού επιθήματος είναι πιθ. τής ίδιας προέλευσης όπως και στα θλο *, θμο *. Πρόκειται για παλαιότατο επίθημα, το οποίο… …   Dictionary of Greek

  • Τάρταρος — (πληθυντικός τα Τάρταρα). Μυθικός τόπος στα έγκατα της Γης, που ήταν, όπως αναφέρει ο μύθος, τόσο μακριά από την επιφάνειά της όσο η ίδια από τον ουρανό. Μέσα σε αυτόν τον ανήλιο τόπο υψωνόταν το ανάκτορο της Νύχτας, που το σκέπαζαν πάντοτε… …   Dictionary of Greek

  • Χάρυβδη — η / Χάρυβδις, ύβδεως, ΝΜΑ, και ιων. τ. γεν. ύβδιος Α μυθ. μυθικό θαλάσσιο τέρας, με μορφή γυναίκας, προσωποποίηση τής θαλάσσιας δίνης, που μαζί με τη Σκύλλα καταπόντιζε τα πλοία και κατάπινε τους ναύτες, όταν περνούσαν τον Σικελικό Πορθμό νεοελλ …   Dictionary of Greek

  • άβυσσος — Φυσική κοιλότητα στον φλοιό της Γης, πολύ βαθιά και κάθετη. Ά. υπάρχουν τόσο στα τμήματα ξηράς που έχουν αναδυθεί (π.χ. η ά. Μπερταρέλι στην Ιστρία, η Σπλούγκα ντέλα Πρέτα στην Ιταλία, κοντά στη Βερόνα, το βάραθρο του Μπερζέ στη ΝΔ Γαλλία) όσο… …   Dictionary of Greek

  • αβαράθρωτος — η, ο [βαραθρώνω] 1. αυτός που δεν γκρεμίστηκε σε βάραθρο 2. αυτός που δεν καταστράφηκε, δεν έπαθε μεγάλη ζημιά (απώλεια περιουσίας κ.ά.) …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”